ايزوترم فروندليخ
مقدار ماده جذب شونده که می تواند توسط ماده جاذب جذب سطحی شود تابعی از مشخصات ماده جذب شونده و غلظت آن در محلول و همچنین تابعی از دما می باشد.
عمده مشخصات ماده جذب شونده که در این مورد حائز اهمیت است شامل حلالیت(Solubility)، ساختار مولکولی، وزن مولکولی، قطبیت(Polarity) و اشباع هیدروکربنی(Hydrocarbon-Saturation) می باشند. برای بدست آوردن ایزوترم های جذب سطحی برای یک ماده جذب شونده بایستی مقدار مشخصی از ماده جذب شونده را در یک حجم ثابت از محلول نگه داشته و آنچه که تغییر می دهیم مقادیر کربن فعال باشد. بطور معمول در این حالت بیش از 10 ظرف لازم خواهد بود و زمانی که از کربن فعال پودری استفاده می شود، حداقل زمانی که مجاز است تا نمونه به تعادل برسد 7 روز می باشد. زمانی که از کربن فعال گرانوله استفاده می شود می باید آنرا پودر کنیم تا زمان های جذب سطحی را به حداقل برسانیم. در پایان تست مقدار ماده جذب شونده که در داخل فاز محلول باقیمانده است اندازه گیری می شود. مقدار ماده جذب شونده که به ازای واجد جرم ماده جاذب جدب شده است با استفاده از فرمول زیر محاسبه می گردد و به منظور بدست آوردن ایزوترم های جذب سطحی استفاده می شوند(Metcalf & Eddy, 2003).