مرجع تخصصی آب و فاضلاب

مقدار اکسیژن محلول در آب، اثر عمیق بر روی گیاهان و جانوران ساکن در آن دارد پس فاضلاب هایی که بصورت مستقیم یا غیر مستقیم بر غلظت اکسیژن تأثیر می گذارد. اهمیت زیادی دارد. از دیرباز، بیشترین حجم مواد زائد تخلیه شده به منابع ابی، مصب ها و دریا، فاضلاب های شهری با ماهیت آلی تحت تأثیر تخریب باکتریایی بوده اند نتایج حاصل از تجزیه باکتریایی اکسیداسیون مولکولهای آلی و تبدیل به ترکیبات معدنی پایدار است.
باکتری های هوازی از اکسیژن محلول در آب برای دست یابی به فرمول زیر استفاده می کنند:
(کربن دی اکسیدکربن) (آب) (اکسیژن) (گلوکز)
در نتیجه فعالیت این باکتری ها، غلظت اکسیژن آب کاهش می یابد، اما این حالت با جذب اکسیژن اتمسفری جبران می گردد. اگر غلظت اکسیژن به پایین تر از ۱/۵ mgilit برسد، نرخ اکسیداسیون هوازی کاهش می یابد. باکتری های بی هوازی قادرند بدون اکسیژن، ملکولهای آلی را اکسید کنند. اما محصولات نهایی این واکنش شامل ترکیباتی مانند H۲S (سولفید هیدروژن) NH۳ (آمونیاک) و CH۴ (متان) که برای بسیاری از موجودات زنده سمی هشتند، می باشند. برخی از زائدات غیرآلی در آب بدون دخالت باکتریها اکسیده شده و در نتیجه اکسیژن آب را مصرف می کنند.
● سنجش نیاز به اکسیژن
به هنگام برنامه ریزی برای تخلیه هر نوع فاضلاب به داخل اب، اطلاع از مقدار اکسیژن مورد نیاز برای تجزیه آن به منظور اجتناب از پیامدهای زیست محیطی ناخواسته مهم است. تقریباً ترکیب شیمیایی تمام فاضلاب های آلی پیچیده بوده و اجزای مختلف به مقادیر متفاوتی از اکسیژن به منظور دست یابی به اکسیداسیون کامل نیاز دارند.

مرجع تخصصی آب و فاضلاب