مرجع تخصصی آب و فاضلاب

تری هالومتانها از جمله آلاینده های موجود در آب می باشد که در نتیجه واکنش بین مواد آلی طبیعی آب و کلر آزاد حاصل می گردد و بر حسب تعریف تری هالومتانها معرف ترکیبات مختلفی هستند که از جایگزینی اتم های هالوژن (I,CI,BR,F) به جای هیدروژن ملکول متان حاصل می شود . بر اساس استاندارد وضع شده توست EPA حد مجاز آنها در آب آشامیدنی100 میکروگرم در لیتر(0/1 میلیگرم در لیتر) می باشد.

حضور این مواد در آب آشامیدنی اولین بار در سال 1974 میلادی توست Rook گزارش شد.

بین ترکیبات تری هالومتان ، کلروفرم در صد بیشتری را تشکیل میدهد (%80-70) که دارای زیانهای بهداشتی شناخته شدهای است . کلروفرم به سرعت از طریق جهاز هاضمه جذب و سپس با co2 یون کلراید –فسژن و سایر عناصر ناشناخته وارد عمل متابولیسم میگردد و باعث تخریب سیستم عصبی و مسمومیت کبد تولید اطفال ناقص الخلقه و ایجاد ایجاد سرطان از جمله اثرات ظاهر شده در حیوانات آزمایشگاهی بر اساس تماس با کلروفرم است.

فاکتور های مؤثر در تشکیل تری هالومتانها شامل:PH , درجه حرارت زمان تماس کلر و غلظت برم در آب میزان و نوع مواد آلی و مقدار کلر آزاد می باشد .

مرجع تخصصی آب و فاضلاب

در سال ١٩٧۴ میلادی گروهی از محققان به وجود ترکیباتی در آب های گندزدایی شده با کلر پی بردند که تا قبل از آن در آب آشامیدنی مشاهده نشده بود. این ترکیبات که از خانواده ترکیبات آلی کلره هستند تری هالومتان ها (THMs) نام گرفتند.


مواد آلی به عنوان پیش ساز در تشکیل تری هالومتان ها مشارکت می نمایند. این پیش ساز ها دارای منابع مختلفی از جمله گیاهان، جلبک ها و فعالیت های انسانی هستند. برخی از این مواد گیاهی عبارتند از اسید هیومیک و اسید فولویک و تخریب محصولاتی مانند رنگ دانه های گیاهی کلروفیل. تشدید آلودگی منابع آب در دهه های اخیر، باعث افزایش غلظت آلاینده های آلی آب گردیده است. با توجه به استفاده از منابع آب سطحی به عنوان یکی از عمده ترین منابع آب آشامیدنی در کشور و کاربرد سیستم های کلرزنی به عنوان متداول ترین روش گندزدایی آب آشامیدنی، احتمال تولید محصولات جانبی ناشی از گندزدایی (DBPs) در آب تصفیه شده افزایش می یابد. تری هالومتان ها (THMs) اصلی ترین گروه تشکیل دهنده محصولات جانبی ناشی از گندزدایی محسوب گردیده و می توانند خطر بروز عوارض سوء بهداشتی در کبد، کلیه و نیز سیستم اعصاب مرکزی را افزایش دهند. در سال ١٩٧۵تری هالومتان ها از سوی USEPA به عنوان یک ماده سرطانزا برای انسان معرفی گردید و در گروه A مواد سرطان زا قرار گرفت و بدنبال آن سازمان جهانی بهداشت نیز ضرورت عدم وجود آنها را در آبهاس آشامیدنی مورد تاکید قرار داد. مطالعات متعددی که بر روی حیوانات آزمایشگاهی انجام یافته نشانگر و جود رابطه معنی داری بین خطر ابتلاء به سرطان کولون، مثانه و رکتوم با آب حاوی THMs  میباشد.

مرجع تخصصی آب و فاضلاب