کارگاه بین المللی آموزشی وهمایش تخصصی نمک زدایی آب های شور،لب شورو تصفیه پساب
مقدمه
ایران دارای 1650 کیلومتر مرز ساحلی جنوبی است که 4 استان را پوشش می دهد.میزان بارندگی در ایران یک سوم متوسط جهانی و در حدود 250 میلی متر در سال بوده و در استان های جنوبی نیز کمتر از این مقدار است.
در حالی که آب های شور و لب شور در این نواحی فراوان بوده،میزان آب شیرین بسیار اندک می باشد.بسیاری از کشور های منطقه نیز از لحاظ سرانه آب شیرین در دسترس وضعیت مشابه و یا حتی بدتر دارند.در حال حاضر نیاز مبرمی برای توسعه فناوری های مختلف به ویژه غشایی و حرارتی وجود دارد.امکانات بالقوه زیادی برای توسعه فناوری های نمک زدایی به عنوان روش های نوین تصفیه آب و پساب در مقیاس کوچک و متوسط وجود داشته که باعث اقتصادی تر شدن آب تولیدی از سیستم های نمک زدایی می گردد.این فناوری ها فرصت های فراوانی را برای شرکت های محلی در جهت ساخت،نصب و تجاری سازی سیستم های نمک زدایی غشایی و حرارتی،سیستم لوله کشی،ابزار دقیق و دستگاه های مرتبط با آن را فراهم می آورد.با این وصف تلاش برای دستیابی به مقیاس صنعتی با موانعی از قبیل کمبود اطلاعات و تجربیات در خصوص فناوری های نمک زدایی و مهارت های موجود در ایران و بسیاری از کشور های منطقه اتحادیه همکاری های منطقه ای کشور های حاشیه اقیانوس هند (IOR-ARC)و سازمان کشور های اسلامی (OIC)مواجه است. این وضعیت در بسیاری از کشور های در حال توسعه شبیه به هم بوده و برای از بین بردن شکاف موجود اقدام هایی از قبیل تشکیل جلسات کارشناسان، آموزش و برگزاری نمایش گه های فناوری صورت می پذیرد.
استفاده از پسماندها در تصفیه پساب
او اظهار داشت: "نانوتکنولوژی امکان ساخت کربن فعال حاوی منافذ بسیار ریز جهت جذب آلودگی ها را فراهم می آورد. این نوع کربن با چنین مشخصاتی مولکول های بزرگتری از آلودگی ها مانند دی اکسین ها، گاز متان، بنزن و اتان یا مادة رنگی در کارخانجات ساخت پوشاک را جذب خواهد کرد. همچنین می توان از کربن فعال در کارخانجات داروسازی و شیمیایی استفاده کرد." در سال 2002 کشور تایلند حدود 4/3 میلیون کیلوگرم کربن فعال را به ارزش 95/6 میلیون دلار وارد نموده است
مراحل بهسازی پساب خروجی از فاضلاب
مرحله اول بهسازی
در مرحله اول ذرههای نامحلول را با عبور دادن فاضلاب به آرامی از درون توریهایی درطول یک مرداب جداسازی میکنند. ذرههای نامحلول به صورت لجن درته مرداب تشکیل میشود و مایعی روغنی شکل که لایهای سبک روی آب تشکیل میدهد که آن را جدا میکنند. این مرحله کاملا ماهیت مکانیکی دارد. اما حدود 30% BOD (اکسیژن لازم برای اکسایش مواد آلی موجود در آب) با این فرآیند حذف میشود. لجن حاصل بطور عمده آب و مواد آلی میباشد. این لجن را یا میسوزانند یا در مزارع به عنوان کود کم ارزش استفاده میکنند که به علت دارا بودن فلزات سنگین و سایر اجسام سمی استفاده از آن در مزارع مورد تأیید نمیباشد.
مرحله دوم بهسازی پساب
پس از انجام مرحله اول بهسازی ، پساب تا حد زیادی شفاف میشود. اما به علت BOD زیاد رهاسازی آن در آبهای طبیعی برای ماهیها و سایر آبزیان خطرناک است. در مرحله دوم بهسازی ماده آلی باقی مانده در پساب توسط موجودات ریز به آب و دیاکسید کربن ، اکسایش یافته و مقدار OD به 10% غلظت اولیه آن در فاضلاب میرسد.