مرجع تخصصی آب و فاضلاب

نتايج بسياري پيرامون عملکرد بهتر پلي آلومينيوم کلرايد به عنوان ماده منعقد کننده در مقايسه با ساير مواد منعقد کننده نظير سولفات آلومينيوم و کلرور فريک در فرآيند تصفيه متعارف در شرايط کدورت متوسط و بالا گزارش شده است. كارآمدي مذكور را مي توان شامل مقدار مورد نياز کمتر، تشکيل لخته هاي درشت تر، کاهش مدت زمان ته نشيني فلاک، توليد لجن کمتر، عدم نياز به تنظيم قليائيت به وسيله آهک و ديگر پارامترها دانست. آب تصفيه خانه هاي کشور عمدتا از منابع آبي پشت سد تامين مي گردد كه داراي کدورت پايين مي باشند و در برخي موارد نيز از فرآيند فيلتراسيون مستقيم جهت تصفيه استفاده مي شود، از اينرو، در اين تحقيق به منظور ارزيابي تاثير مواد منعقد کننده مختلف نظير کلرور فريک و پلي آلومينيوم کلرايد در کدورت هاي پايين و فرآيند فيلتراسيون مستقيم و تعيين موثرترين نوع ماده منعقد کننده از نقطه نظر راندمان حذف ذرات و راندمان حذف کدورت، با استفاده از پايلوت آزمايشگاهي، آزمايش کاملي با در نظر گرفتن تاثير عواملي چون نوع ماده منعقد کننده، نرخ فيلتراسيون و ميزان تزريق ماده منعقد کننده بر عملکرد صافي انجام پذيرفت. نتايج حاصل از تحقيق حاضر مشخص کرد ميانگين کدورت خروجي، ميانگين تعداد ذرات خروجي، منحني تغييرات کدورت خروجي و منحني تغييرات تعداد ذرات خروجي در طول عملکرد صافي، در حالت استفاده از پلي آلومينيوم کلرايد نسبت به کلرور فريک کمتر بوده است و با افزايش نرخ فيلتراسيون ميانگين کدورت و تعداد ذرات خروجي افزايش يافته است.