نکات و خطرات بنزن (C₆H₆) در آب آشامیدنی
۱. نکات و خطرات بنزن (C₆H₆) در آب آشامیدنی
منشأ و خواص شیمیایی
بنزن یک ترکیب آروماتیک فرار (VOC) با نقطه جوش 80 °C و ضریب تقسیم آب/هوا بالا است.
منابع: نشت مخازن سوخت زیرزمینی، پساب پالایشگاهها و پتروشیمیها، ورود از طریق رودخانههای آلوده و بارش شیمیایی.
خطرات سلامتی
سرطانزایی (IARC گروه 1): لوسمی حاد میلوئیدی (AML) و سایر اختلالات خونی
اثرات حاد: سرگیجه، سردرد، تهوع، تحریک چشمها و دستگاه تنفسی در تماس با بخار یا قطرات پراکنده
اثرات مزمن: آسیب مغز استخوان (آگرانولوسیتوز)، اختلال سیستم ایمنی، اختلال باروری و آسیب کبدی
استانداردها و حد مجاز
WHO: ۱۰ µg/L
EPA آمریکا: ۵ µg/L (MCL)
اتحادیه اروپا: ۱۰ µg/L
۲. شیوههای تصفیه و حذف بنزن
جذب سطحی (Adsorption)
کربن فعال گرانول (GAC): کارآیی بالا در حذف VOCها؛ زمان تماس ≥ 10 دقیقه
رزینهای زئولیتی/پلیمری اصلاحشده: ظرفیت جذب گزینشی برای ترکیبات آروماتیک
هوادهی سطحی و حبابزنی (Air Stripping)
برجهای تماس هوا–آب یا حبابزنی فشار پایین؛ حذف > ۹۰ ٪ بنزن
نیاز به پساشویی گاز و جذب VOC در کربن فعال
اسمز معکوس و نانوفیلتراسیون
ممبرانهای RO حذف حدود ۸۰–۹۰ ٪ بنزن
NF کمتر مؤثر برای VOCهای فرار اما میتواند بخشی از سامانه چندمرحلهای باشد
اکسیداسیون پیشرفته (AOPs)
O₃/H₂O₂ یا UV/H₂O₂ برای تخریب بنزن به CO₂ و H₂O
Fenton’s Reagent (Fe²⁺/H₂O₂) در حالت کنترلشده
بیورمدیشن (Bioremediation)
باکتریهای تخریبکننده (مثل Pseudomonas putida) در بیوراکتورها یا فیلترهای زیستی آهسته
نیاز به تنظیم pH (~7) و تأمین منبع کربن ثانویه
۳. روشهای اندازهگیری آزمایشگاهی
Purge‑and‑Trap GC‑MS
استاندارد EPA Method 524.2: حد تشخیص ~ 0.2 µg/L
نمونههای آبی با purge بخار آرگون یا ازت، طیفسنجی جرمی
Headspace GC–FID
نمونه گرم و فشار متعادل → اندازهگیری مستقیم با شعلهایونش
حد تشخیص ~ 1–5 µg/L
GC–MS/MS
تفکیک و تشخیص دوگانه برای حذف تداخل ماتریسی
HPLC–UV (کمتر معمول)
مشتقسازی بنزن با مشتقهای فلورسنت برای خوانش UV/Fluorescence
Colorimetric Kits
کیتهای میدانی Hach یا LaMotte: واکنش بنزن با معرفهای خاص و سنجش با اسپکتروفتومتر میدانی
۴. روشهای سنتی حسی و چشمی
بو:
بنزن در غلظتهای پایین (µg/L) بو ندارد.
در ppm: بوی شیرین و شبیه بنزین یا تولوئن قابل شناسایی است.
طعم:
در غلظتهای بالا ممکن است طعم روغنی یا تلخ خفیف حس شود، اما غیرقابلاعتماد.
تغییر رنگ یا کدورت:
آب حاوی بنزن شفاف و بیرنگ است؛ هیچ تغییر ظاهری ایجاد نمیکند.
۵. سایر روشهای ساده و پیشرفته
نوارهای تست VOC (Colorimetric Tubes)
لولههای پرتابل با پک مواد جذبکننده و معرفهای رنگی: تغییر رنگ با شدت متناسب ppm
µPADs (Microfluidic Paper‑Based Devices)
کانالهای کاغذی با مناطق جذب GAC و واکنش رنگی → خوانش موبایل
سنسورهای الکتروشیمی پرتابل
الکترودهای پوششدار با فیلمهای مولکولی Imprinted برای بنزن → تغییر جریان/پتانسیل
Passive Samplers (SPMD, POCIS)
جذب بنزن روی دیزون یا لیپیدها به مدت طولانی → کنسانترهسازی نمونه
حسگرهای نانوفناوری
نانوذرات طلا/نقره با لیگاندهای آروماتیک → تغییر جذب سطح پلاسمون
۶. علائم و نشانههای محیطی
منابع آلودگی شناساییشده
نزدیکی به ایستگاههای سوخت، پالایشگاهها، سکوی بارگیری نفت، صنایع رنگ و رزین
اثر بر آبزیان
سمیت حاد برای برنجاسازان (Daphnia magna) در غلظتهای > ۵۰ µg/L
اختلال در رشد و تولیدمثل ماهیان جوان
شاخصهای شیمیایی
نسبت بالای بنزن به سایر هیدروکربنهای فرار (مثل تولوئن، اتیل بنزن) در نمونهها
همبستگی مثبت بین TPH (Total Petroleum Hydrocarbons) و بنزن
نشانههای هیدروژئوشیمیایی
کاهش اکسیژن محلول در آبهای زیرزمینی آلوده به بنزن بهدلیل تنفس میکروبی
تغییر قابلتوجه پاچ در محدوده کمی اسیدی (pH 6–6.5)
جمعبندی مهندسی:
بنزن در غلظتهای میکروگرمبرلیتر بیرنگ، بیبو و مخفی باقی میماند؛ تنها پایشهای حساس آزمایشگاهی (Purge‑and‑Trap GC–MS یا Headspace GC–MS) و سامانههای چندمرحلهای «کربن فعال + هوادهی/Air Stripping + AOP + بیورمدیشن» میتوانند حذف مطمئن آن را از آب آشامیدنی تضمین کنند. برای نظارت میدانی میتوان از نوارهای تست VOC و µPADها برای غربالگری اولیه بهره برد و نمونههای مشکوک را جهت تأیید دقیق به آزمایشگاه ارسال نمود.